Fagert er landet du oss gav,
Herre, vår Gud og vår Fader!
Fagert det stig av blåe hav,
Soli ho sprett og ho glader,
Signar vårt land i nord og sud,
Soleis di åsyn lyser, Gud,
Yver vårt Noreg i nåde.
Oppå Lauvåsen veks det jordbær...
Ho står, den kvite symre,
den fyrste blom i år.
der like inn på snøen
i sine tronge kår.
så fager som ei brud.
Sjå henne vel i auga,
då har du skoda Gud.
Eit bod frå himmerike,
ein fattig liten svein,
som helsar frå Gud Fader;
Du er min perlestein.
og all min vesaldom
kled sjeli i din nåde
så kvit som denne blom.
Anders Hovden